S.M.S. ప్రేమలు...

దేవుడు మనకి అనేక వరాలు ఇచ్చాడు. గాలీ... నేలా... చెట్టూ... పిట్టా... వానా... వెన్నెలా... వీటితో పాటే మాట్లాడటానికి నోరూ, రాయడానికి చేతులూ కూడా ఇచ్చాడు. నమ్మకం లేని వాళ్లకి ఇవి Darwin కోతి నుంచి వచ్చాయి.అందువల్ల మనం దేవుడికి ఏవేవో సమర్పిస్తుంటాం. డార్విన్ మహానుభావుడని ఒప్పేసుకుంటాం. కాని మనకు S.M.S అనే విద్యను, జ్ఞానాన్ని నేర్పిన GLOBALISATION కి బదులు గా ఏం ఇవ్వగలం? SMS కొడుతుంటే చేతి వేళ్ళు వీణ వాయించినట్లు, వాయులీనాన్ని పలికించినట్లు, బిస్మిల్లాఖాన్ షహనాయి రాగం పలికినట్లు ఫీల్ అయిపోవడం తప్ప...

నిజానికి ప్రేమించుకోవడం అనే అద్భుతమయిన అనుభూతి కోసం పూర్వకాలంలో మన్మధుడి బాణం కోసం నిరీక్షిస్తూ కూర్చోవలసి వచ్చేది. తర్వాత కాలంలో ఎదురుపడి ఒకరిని ఒకరు చూసుకొని "కనులు కనులు కలిసెనూ..." అని పాడుకోవలసి వచ్చేది. ఆతర్వాత "ఏ మేరా ప్రేం పత్ర్ పడ్ కర్" అని రఫీ పాటతో ప్రేమలేఖలు రాసుకోవలసి వచ్చేది.అయితే వీటిఅన్నిటిలో గొప్ప రిస్క్ ఉంది.

మన్మధబాణం వేస్తుండగా ఎవరయినా చూస్తే? ఏ పులో సింహమో దున్నపోతో అడ్డు వచ్చి బాణానికి తగిలితే? శివుడు, పార్వతికి బదులు మహిషాశురుడినో పులిరాజునో ప్రేమించేసి ఉండేవాడు.అప్పుడు కుమారుడు ఎలా సంభవించేవాడు? పోనీ చూపులు కలిసిన శుభవేళ ప్రేమించుకుందాం అంటే... చూపులు కలిసేదాకా టైం ఎక్కడ ఉంది? యువతి యువకులు పాపం పగలంతా నిద్రపోయి రాత్రి B.P.Oలోనో Software-companyలోనో పనిచేసి మేలుకున్న ప్రతి క్షణము జోగుతున్న ఈరోజుల్లో చూపులు మీద ఆధారపడితే retirement దాకా ఆగాల్సిందే.

ఇక ప్రేమలేఖలు. అంత ఓపిక ఎవడికి ఉంది? రాయాలి అంటే భావాలు కావాలి. భాష రావాలి.పెన్ కావాలి. కాయితం దొరకాలి. ప్రేమలేఖ చేరి, తిరుగు లేఖ రావడానికి ఒక వారం ఎదురుచూడాలి. ఈ లోపు మరో అబ్బాయో అమ్మాయో కనపడి మనసు దోచేసుకోరని గారెంటీ ఏంటి? E-Mailలో ప్రేమించుకుందామా అంటే అది కూడా టైం పట్టే వ్యవహారమే... కంప్యూటర్ ఉండాలి. ఇంటర్నెట్ పనిచెయ్యాలి. కరెంటు దేవతలు అనుగ్రహించాలి. వాళ్ళు మనం రోజు మెయిల్స్ చెక్ చెయ్యాలి... ప్చ్ కష్టం.

కనుక, ఇన్ని Riskలున్న పద్ధతుల్లో ప్రేమించడం ఇక చెల్లదు. SMSలు అందరికి శిరోధార్యాలు. మనం ఎవరిని ప్రేమిస్తున్నామో చూడక్కరలేదు. గొంతు వినక్కరలేదు. భాష రాదని... రాత కోడి కెలికిన గింజల్లా ఉందని ఫీలింగ్ అక్కరలేదు. Spellings రావని ప్రేమించడం మానేస్తారని బెంగ అక్కరలేదు. చూపులు చాలా డేంజర్. మనం వాళ్ళని అలా చూడటం ఎవడో ఒకడు చూసేస్తాడు. ఉత్తరాల Addressని ఎవడో చదివేస్తాడు. లేదా ఉత్తరాలే చదివేస్తు ఉంటాడు. అదే SMS అయితే మన ప్రేమని ఎంత దాస్తాయి అంటే ఒక్కోసారి మనం ప్రేమించే వాళ్ళకి కూడా అర్థం కానంత గొప్పగా దాచేస్తుంది.పైగా ఎదుటివాళ్ళు మనల్ని ప్రేమించినా, ప్రేమించకపోయినా, తిట్టుకున్నా మనకి అవి తెలియవు. ఎంచక్కా Oneway ప్రేమని life long చెప్పుకుంటూ పోవచ్చు. ఒక్క ఐ లవ్ యు SMSని సేవ్ చేసుకుంటే ఎంచక్కా ఉత్తరోత్తర అనేక మందికి పంపడానికి పనికి వస్తుంది కనుక శ్రమ ఉండదు. ఒకటే జాగ్రత్త తీసుకుంటే సరిపోతుంది. SMS రాశాక అది మన ఆడ బాస్ కా, ప్రియురాలికా, స్నేహితురాలికా, భార్యకా, ఆడ బాస్ భర్తకా, మాజీ ప్రియురాలి భర్తకా ఎవరి నెంబర్ కి పంపుతున్నాం అని ఓ సారి అలా అలా చూసుకుంటే మన ఆరోగ్యానికి, ఇతరుల ఆరోగ్యానికి కూడా మంచిది.

-- తస్కరణ: మృణాళినిగారి 'తాంబూలం' నుంచి.

వైవాహిక బంధం. Nuptial Knot.


Above picture is a page of wedding invitation of a close friend. Just like his thoughts the card is also a much matured one… For people who can’t understand Telugu here is a free lance translation of above. Though I may fail to translate the exact feel, I tried my best to convey the message…

“Marriage, more than a delightful occasion, more than a process of couple of days, is a legally acknowledged societal association. Being the root for family system, this relation is essential for human society’s augmentation.
A Marriage should happen based on like & dislikes of the couple involved. Their ideas, thought processes should match. They need to get closer with love and honour.

They should have proper understanding about equality of man and woman. They must mutually respect the individualities. They should trust one another and solve problems that appear with joint opinions and deliberations.

In this relation one must leave the feelings of supremacy. None of them are instructor or follower. They must not try to command or control the other.

'Dowry' is an ill-social practice. Dowry in form of presents, compensations and formalities in marriages will make the alliance into a money based affinity. These things will link life of a girl with money and can potentially lead into discrimination of gender. It is shame for a girl to give dowry though she has money to buy her husband. It is worth to note that a guy who voluntarily rejects dowry is a reformer and Girl who says ‘NO’ to a guy who wants dowry is self dignified. "


People who know both languages pardon me for mistakes if any. Corrections are welcome…

Worries..

చిత చింతా ఉభాయోర్ మధ్యే
బిందు మాత్రం విశేషత...
చితా దహతి నిర్జీవం
చింతా దహతి సజీవం!!
Chita Chinta Ubhayor Madhye
Bindu Matram Visheshata
Chita dahati Nirjivam
Chinta dahati Sajivam!!

Lot to learn from this great saying! The difference between Chitha & Chintha is just a dot. But Chita(pyre) burns corpse... Chinta (worries) burns life... Worries are the main reason behind a declined human being... stop worries and live happily....

ఎందుకు ఆపాను?

మళ్లీ రాయాలి అనిపిస్తోంది. ఆనందం ఆవిరి అయ్యేదాకా, కన్నీళ్ళు ఇంకే దాకా, గుండె బరువు దిగే దాకా, ఊపిరి ఆగే దాకా రాస్థునే ఉండాలి అనిపిస్తోంది. కాని రాయడానికి మనసులో భావాలూ లేవు. ఆలోచనలు లేవు. ఆవేశం లేదు. అంతా శూన్యం, నిస్సారం, నిస్తేజం.

ఇది యోగామా, రోగమా, ఏమో మాయాజలమా, నేను ఋషిగా మారానా, ఆలోచించడం మరచిపోయనా, ఎందుకీ ఆవేదన, నేను ఏం కోల్పోయాను? కోరికలను జయించానా? వాటికీ లొంగిపోయనా? ఏంటి నా స్థితికి కారణం? ఇది జవాబు లేని ప్రశ్నా? లేదా ప్రశ్నించలేని జవాబా?

అసలు నాలో జీవం ఉందా? నేను జీవన్మ్ర్తుడినా? మృతజీవినా? అసలు నేను నేనేనా ?